Luther King Jr. powiedział „Zawsze dąż do bycia najlepszym w tym, co robisz”, tylko często w pogoni za celem, w codziennej gonitwie myśli, spotkań i różnych sytuacji nie mamy czasu nawet na wykonanie pauzy, by zastanowić się nad tym: Co robię? Jak robię? Jak mogę robić to lepiej? Jak mogę robić to efektywniej? Gonimy za szczęściem, zapominając często o najprostszym narzędziu, jakie może pomóc nam się rozwinąć. Mam tu na myśli feedback, czyli informację zwrotną, która podana w sposób profesjonalny, jest w stanie zmotywować nas do działania lub zainspirować do zmiany w dotychczasowych działaniach. . Bez względu na to, czy feedback pochodzi od naszych rówieśników, mentorów czy nawet naszego wewnętrznego głosu, konstruktywna opinia odgrywa istotną rolę w naszym rozwoju osobistym i ogólnym poczuciu szczęścia.
Feedback to magiczne lustro, w którym odbijają się nasze działania, słowa i postępy. Jest jak wiatr, który napędza naszą łódź życia. Ale czym dokładnie jest feedback i dlaczego jest tak ważny? Wyobraź sobie, że jesteś artystą. Tworzysz obraz, a potem stoisz przed nim, oczekując opinii. Feedback to właśnie ten moment, kiedy ktoś podchodzi do twojego płótna i mówi: „Wow, te kolory są niesamowite!” albo „Może spróbuj zmienić kompozycję?”. To nie tylko informacja zwrotna – to impuls do dalszej pracy, do doskonalenia swojego warsztatu. Podobnie jest w życiu codziennym. Feedback to nie tylko ocena, ale także drogowskaz. Kiedy szef mówi ci, że twoja prezentacja była świetna, merytoryczna i zawarte w niej dane pomogą innym działom, czym została dodana nowa jakość, to nie tylko chwali cię za wysiłek. To też sygnał, że idziesz w dobrym kierunku. A jeśli dostajesz konstruktywną krytykę, to nie jest to atak na twoją osobę – to szansa na poprawę. Feedback jest jak nawigacja w samochodzie. Pokazuje, czy zbliżasz się do celu, czy zbaczasz z trasy. Bez niego możemy się zgubić, ale z odpowiednimi wskazówkami możemy osiągnąć więcej. Dlatego warto doceniać feedback, niezależnie od tego, czy jest pozytywny, czy wymaga poprawy. To nasz kompas, który prowadzi nas ku lepszemu życiu, ku rozwojowi i spełnieniu.
W życiu otrzymałem setki feedbacków. Po szkoleniach uczestnicy zazwyczaj sumiennie wypełniają ankiety, po szkoleniu wpisując obszary, które w ich ocenie były pozytywne, oraz te, które wymają doskonaleniu. Powiem krótko, bez tych tysięcy uczestników szkoleń na pewno nie byłbym tym, kim jestem dziś. To dzięki nim mogłem modyfikować formę prowadzenia szkoleń i warsztatów, doskonalić materiały audiowizualne, szlifować sam warsztat trenerski, i wiem, że wciąż, pomimo prawie 20 lat doświadczenia w zawodzie mam obszary, które mogę rozwijać, a co najważniejsze obszary, które chcę rozwijać.
Z przykrością też stwierdzam, że nie każdy feedback jest jakościowo podany. Dając feedback, powinniśmy wejść w rolę szefa kuchni z gwiazdką Michelin, odbiorca dania jest najważniejszy, powinien być zaopiekowany w stu procentach, a danie, obsługa i cała otoczka wokół powinna pozostawić trwały ślad pamięciowy. Należy pamiętać o przysłowiowym „mięsie”, bo bez niego nie podtrzymamy zachowań pozytywnych oraz nie zmienimy tego, co wymaga rozwoju. Często nieprzygotowana osoba do udzielania feedbacku może wyrządzić więcej szkody niż pożytku, dlatego ważne jest, aby otrzymany feedback skonfrontować wewnętrznie z samym sobą lub z innymi osobami, które z nami współpracują. Pamiętam, jak kiedyś brałem udział w rekrutacji wewnętrznej w jednej z firm. Na spotkanie przygotowałem sam z siebie prezentację o swoich osiągnięciach spoza zakresu obowiązków, które na tamten czas wypełniałem, po to, aby pokazać siebie z tej strony, z której nikt w organizacji mnie nie znał. Na samym wstępie rozmowy zapowiedziałem, że mam dodatkowy materiał, który zajmie 10 minut, co zostało przyjęte z aprobatą, a ja wyraziłem zgodę na zadawanie dodatkowych pytań w trakcie. Pytań pojawiło się tak dużo, że z zapowiadanych 10 minut zrobiło się ponad 20. Nie zostałem wybrany na stanowisko, na które aplikowałem, a w ramach feedbacku otrzymałem lakoniczną informację: „Poszło ci słabo, a na przyszłość jak mówisz, że coś ma trwać 10 minut, to niech trwa, bo ponad dwukrotnie przekroczyłeś czas”. Nie broniłem się, że pojawiały się pytania, które zaburzały strukturę. Dokonałem autoanalizy i dziś, z perspektywy czasu, cieszę się, że tak, a nie inaczej zakończyła się ta rekrutacja.
Jak zatem zadbać o udzielanie jakościowego feedbacku?
-
- FEEDBACK NA CZAS: Nie udzielaj informacji zwrotnej do zachowań sprzed czterech miesięcy. Regularny feedback jest kluczem do budowania konstruktywnych relacji. Niech to stanie się nawykiem, a nie przypadkiem, bo akurat coś się przypomniało.
- FAKTY: Opisuj faktycznie obserwowane zachowanie lub sytuację. Unikaj ogólników i abstrakcji. Zastanów się, jakiego efektu po informacji zwrotnej oczekujesz!
- DIALOG: Feedback to dialog, nie monolog. Pozwól drugiej osobie wyrazić swoje zdanie i punkt widzenia. Być może, zaobserwowane zachowanie jest jedynie wierzchołkiem góry lodowej i nie masz pełnego obrazu sytuacji!
- EMPATIA: Zrozum, jakie emocje towarzyszą odbiorcy. Wyraź zrozumienie i okaż wsparcie!
- ROZWIĄZANIA: Zamiast tylko krytykować, proponuj rozwiązania lub zachęć do ich wspólnego poszukania. To pomaga w budowaniu pozytywnej atmosfery i rozwoju!
Jak przyjmować konstruktywny feedback?
-
- Słuchaj uważnie: Kiedy ktoś oferuje feedback, słuchaj bez przerywania. Zrozum jego perspektywę i pytaj o wyjaśnienia, jeśli to konieczne.
- Otwórz się na nowe pomysły: Unikaj obrony. Pamiętaj, że feedback nie jest atakiem osobistym, ale szansą na rozwój.
- Wyraź wdzięczność: Dziękuj za feedback, niezależnie od tego, czy jest pozytywny, czy negatywny. Wyrażenie wdzięczności zachęca do szczerej komunikacji.
- Refleksja i działanie: Przetraw feedback. Zastanów się, jak możesz go wykorzystać do poprawy swoich umiejętności czy zachowania oraz w jaki sposób może to przełożyć się na Twój rozwój osobisty!
Szczęście nie jest celem, ale podróżą. Konstruktywny feedback to nieodłączny towarzysz w tej podróży, prowadzący nas ku samodoskonaleniu i spełnieniu.
Przyjmij feedback, ucz się z niego i obserwuj, jak Twoje szczęście
Autor: Marcin Kwapiszewski
Marcin Kwapiszewski
Psycholog, coach, trener, praktyk i pasjonat rozwoju przez duże „R”. Działa zgodnie z maksymą: ” Wybierz drogę, którą nikt nie podąża i pozostaw tam swój ślad”.